Grupa II
Tematyka tygodnia: „Wiosna tuż-tuż”.
1. Dzieci słuchają opowiadania czytanego przez rodzica lub starsze rodzeństwo pt. „Szukamy wiosny”- autor H. Zdzitowiecka.
- Joasiu! Joasiu! Chodź prędzej! – woła Terenia.
- Co się stało?
- Chodź, pokażę ci wiosnę!
Pobiegły do pobliskiego parku. Drzewa były jeszcze nagie i szare, w cieniu leżał brudny, topniejący śnieg, ale słońce świeciło jasno i sikorki świergotały wesoło.
- Gdzie jest wiosna? – spytała zdziwiona Joasia. – Przecież sikorki były tu przez całą zimę…
- Zobacz!
Z nagich gałązek zwieszały się wiotkie, delikatne bazie, z których sypał się złocisty pyłek.
- Kwitnie! – ucieszyła się Joasia. – To już naprawdę wiosna idzie. Poszukajmy jej jeszcze gdzie indziej.
Nagle Joasia przyklękła pod krzakami i pochyliła się nad czymś. Terenia podbiegła i teraz ona wykrzyknęła głośno:
- Jakie śliczne!
Z ziemi wyrastały mocne, jędrne, zielone listki, a spomiędzy nich mały, delikatny dzwoneczek złożony z trzech dłuższych i trzech krótszych płatków.
- Przebiśnieg! Pierwszy kwiatek wiosny!
- Przebiśnieg – powtórzyła Terenia. – Jaka to ładna nazwa. To tak, jakby on się przez śnieg przebijał do słońca.
- Bo tak jest. Wiesz. Tereniu, on wcale nie boi się zimna i naprawdę nieraz spod śniegu wyrasta.
- Szkoda, że w parku nie można zrywać kwiatów – martwiła się Terenia – Zerwałabym go i zaniosła do domu. Ale może przebiśniegi są też i w naszym lesie?
- Tych w lesie także zrywać nie wolno! – zawołała Joasia. – Bo przebiśniegów jest u nas coraz mniej i mogą zupełnie wyginąć.
- To musimy pilnować, żeby ich nikt nie zrywał – oświadczyła Terenia. – Powiemy o tym także innym dzieciom, żeby i one pilnowały przebiśniegów. Przecież to pierwsze kwiaty wiosny!
- Rozmowa na temat opowiadania.
- Czego dziewczynki szukały w parku?
- Jakie oznaki wiosny spotkały?
- Co to znaczy, że przebiśniegi są pod ochroną?
2. Praca plastyczna „Krokus” /Zalącznik nr 1/
– wypełnianie konturu kwiatka wypraną techniką plastyczną np.; kredkami w odpowiednich kolorach, farbami, kulkami zrobionymi z bibuły, wydzieranką. Bardzo prosimy rodziców, aby zwracali uwagę na prawidłowy chwyt materiału piśmienniczego przez dziecko.
3.Zabawa matematyczna – „Układanie, odtwarzanie i kontynuowanie rytmów”.
Do zabawy możemy wykorzystać przedmioty, a nawet owoce czy warzywa dostępne w każdym domu np.; nakrętki, guziki, patyczki, słomki do napojów, wykałaczki, orzechy, jabłka, gruszki, pomarańcze, mandarynki, marchew, buraki, cebule itp., figury geometryczne – klocki lub wycięte z kolorowego kartonu.
Propozycje zabaw:
Dziecko obserwuje rytm ułożony przez rodzica np.; z figur geometrycznych – 2 żółte koła, 3 czerwone trójkąty, następnie samodzielnie układa zaproponowany rytm: 2 żółte koła, 3 czerwone trójkąty i znów 2 żółte koła, 3 czerwone trójkąty i znów to samo.
Można podnieść stopień trudności to znaczy; Rodzic układa rytm - dziecko zapamiętuje, następnie rodzic zasłania ułożony przez siebie rytm a dziecko próbuje go ułożyć z pamięci. Uwaga! Pamiętamy, aby rytmy nie były za trudne ani zbyt łatwe. Zadania dostosowujemy do możliwości dziecka.
Ułożony rytm np.; z nakrętek dziecko odtwarza ruchem ciała – czyli polecamy, aby dziecko np., 2 razy podskoczyło, 3 razy klasnęło, 1 raz tupnęło itp.
Rodzic wyklaskuje rytm, a dziecko powtarza np.; 3 klaśnięcia – przerwa – 2 klaśnięcia lub rysuje na kartce papieru /// //.
4. W ramach realizacji programu „Profilaktyka dysleksji” dla dzieci z grupy II propozycja przykładów ćwiczeń pobudzających motywację do czynności grafomotorycznych.
Zabawy w rysowanie – zaczynamy od najprostszych, nie wymagających żadnych umiejętności, tj. rysowanie patykiem na piasku czy mazanie palcem po papierze, co jeszcze nie przypomina rysowania. Dzieci mają odczucie, że bawią się, a nie rysują. Zabawy te winny być tak zaplanowane, aby stwarzały liczne preteksty do czynności o charakterze graficznym. Celowe jest, aby w czasie każdych zajęć wykonywać inne zadanie i za pomocą innych narzędzi graficznych: węgla rysunkowego, kolorowej kredy, grubych i cienkich mazaków, kredek woskowych i ołówkowych, pędzli różnej grubości, ołówków, długopisów i pióra.
Malowanie palcami – dzieci otrzymują w dużych miseczkach farby o gęstości budyniu oraz duże arkusze papieru ( 55 cm / 40 cm ). W warunkach domowych zajęcia te można prowadzić np. w ogrodzie lub na tarasie, na papierze rozłożonym na ziemi, bądź na podłodze, wówczas papier należy położyć na stoliku tak, aby był dostępny z każdej strony.
Ślady – pozostawianie na papierze odcisków dłoni i stóp umoczonych w farbie.
Malowanie grubym pędzlem ( 1 cm grubości ) na dużych arkuszach papieru (np. pakunkowego) – dzieci podczas tej swobodnej ekspresji pokrywają kolorem papier w dowolny sposób.
Malowanki – niespodzianki. Rodzic pod nieobecność dzieci przygotowuje dla nich kartki papieru, rysując na każdej inny rysunek za pomocą białej świecy. Dzieci otrzymują kartki z poleceniem pokrycia ich farbą przy użyciu grubego pędzla.
Obrysowywanie dłoni, stóp i całego ciała. Dzieci mogą te „portrety” nie tylko opatrywać własnym podpisem, ale też ozdabiać je przez dorysowanie elementów twarzy i zamalowywanie kredkami woskowymi.
Obrysowywanie konkretnych przedmiotów takich jak np. ekierki, płaskie zabawki, różnokształtne klocki, które można następnie malować, wycinać, sklejać, tworząc z nich kompozycje.
Rysowanie według szablonów z figurami geometrycznymi, różnymi przedmiotami, zwierzętami, pojazdami, literami, cyframi, itp. Ważnym momentem jest uzyskanie zadowalającego efektu w szybki i łatwy sposób, co silnie motywuje do dalszych zajęć. Dalsze kroki: zamalowywanie, wycinanie, jak powyżej.
Przykłady ćwiczeń w formie zabaw rozwijających motorykę dużą i małą:
Ćwiczenia całego ciała- swobodny marsz z luźnymi wymachami rąk, skłony proste i ze skrętem, krążenie tułowia, chód w miejscu z unoszeniem kolan, potrząsanie nogą, czworakowanie itp.
Ćwiczenia rąk – rzucanie kulek śniegu, waga, pływanie zbieranie owoców do koszyka, gałęzie na wietrze, heblowanie, lot ptaka, siew, rosnące drzewa, dyrygowanie, zarzucanie wędki, gimnastyka.
Krążenie rękami – wiatrak, koła parowozu, marionetka, skrzydełka, nawijanie wełny na motki.
Ruchy obu rąk na przemian – piesek „prosi”, żonglowanie, „jedzenie”, budowanie ściany.
Ćwiczenia dłoni – pożegnanie, odganianie muchy, kozłowanie piłki, młynek, pchanie kuli śniegu, oklaski, mycie rąk, toczenie wałeczka.
Ćwiczenia dłoni i pięści – chwytanie piłeczki, pąki kwiatów, wbijanie gwoździ, naśladowanie gry na trąbce lub skrzypcach, dziób ptaka, czapki krasnoludków, uszy zająca.
Ćwiczenia palców:
kiwanie palcami – pożegnanie, wskazówka wagi, dyrygowanie, pisanie na maszynie, przywoływanie, rysowanie kółka, nawijanie nici,
pocieranie o siebie palcami – solenie, drobienie chleba, lepienie kulki, „struganie marchewki”,
składanie i rozkładanie palców – powitanie paluszków, dziobki ptaszków, salutowanie, nożyczki, klaskanie, zrywanie jagód, skubanie,
układanie modeli z palców – dziobek, listek, koło, dziupla, koszyk.
Usprawnianiu motoryki rąk służy wiele ćwiczeń, które można przeprowadzać w ramach różnorodnych zabaw:
zabawy manipulacyjne: zabawy piaskiem i wodą, drobienie masy mączno – solnej, nawlekanie koralików, przyszywanie guzików, „przewlekanki”, ugniatanie palcami kuleczek z papieru i plasteliny, „wycinanki i wyrywanki” z papieru,
zabawy konstrukcyjne: mały architekt, klocki „Lego”, budowanie z drewnianych klocków, konstrukcje z elementów łączonych śrubami,
zabawy dydaktyczne: układanie mozaiki z kołeczków, ćwieczków wtykanych w perforowane płytki itp., puzzle, układanki z wielu drobnych elementów,
zajęcia plastyczne: modelowanie w glinie, plastelinie, modelinie, wykonywanie kompozycji z różnych elementów, malowanie pęczkiem waty, palcem, pędzlem, rysowanie i malowanie za pomocą różnych narzędzi.
Ćwiczenia rozwijające motorykę dużą i małą winny być wykonywane w formie zabawy i sprawiać dziecku wiele radości.
Ćwiczenia w ramach udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej:
Rozwój społeczno-emocjonalny - zachęcanie do utrzymywania porządku wokół siebie /sprzątanie zabawek/